{1} حضرت امام صادق(ع):
" کل شهر محرم، و کل يوم عاشورا ، و کل ارض کربلا "
.وقتي در صحنه حق و باطل نيستي، وقتي شاهد عصر خودت و شهيد حق و باطل جامعه ات نيستي،هر کجا مي خواهي باش،چه به نماز ايستاده باشي،چه به شراب نشسته باشي،هر دو يکي است.
شهادت"حضور در صحنه حق و باطل هميشه تاريخ است.
و غيبت؟!
آنهايي که حسين را تنها گذاشتند و از حضور و شرکت و شهادت غايب شدند،اينها همه با هم برابرند،هر سه يکي اند:
چه آنهايي که حسين را تنها گذاشتند تا ابزار دست يزيد باشد و مزدور او،و چه آنهايي که در هواي بهشت،به کنج عبادت خزيدند و با فراغت و امنيت حسين را تنها گذاشتند و از درد سر حق و باطل کنار کشيدند و در گوشه محرابها و زاويه خانه ها به عبادت خدا پرداختند، و چه آنهايي که مرعوب زور شدند و خاموش ماندند.
زيرا در آنجا که حسين حضور دارد_ و در هر قرني و عصري حسين حضور دارد_هر کس که در صحنه او نيست،هر کجا که هست،يکي هست،مومن و کافر،جاني و زاهد،يکي است.
اين است معني اين اصل تشيع،که قبول هر عملي،يعني ارزش هر عملي،به امامت و به رهبري و به ولايت بستگي دارد.
اگر او (2-امامت و رهبري)نباشد،همه چيز بي معني است.{3}
1-حسين وارث آدم-صفحه34( هر ماهي محرم، و هر روزي عاشورا ، و هر زميني کربلاست )
2-مولف مجله
3-کتاب حسين وارث آدم-مجموعه آثار19 از معلم شهيد دکتر علي شريعتي-صفحه
درباره این سایت